30 Ağustos 2008 Cumartesi

VAZGEÇTİM!

Karşıya geçmekten vazgeçtim. Nehire kapılmış değil, kendini bırakmış bir yaprak gibiyim. Hayal kurmak, istemek, beklemekten yoruldum. Sonunda kendini kaderin kucağına bırakmış, kabullenmişliğin huzuru ,biraz küskünlüğü çökmüş içime. Nehir elbet beni bir yerlere götürür. Yolun sonunu merak etmeyeceğim, ummayacağım. Böylesi daha (bulamadım burayı tarif edecek kelimeyi)... Mutlu olmayı istemezsen, tanımlamazsan, düşlemezsen belki daha mutlu olursun. Kendini bir şeyden mahrum kalmış ya da bir şey kaybetmiş ya da bir şeye geç kalmış gibi hissetmezsin. Hayal kırıklığına uğramazsın. Bir şeyleri hak ettiğine inanırsan, karşılık beklersin. Kendini fazla önemsersen, kendine acırsın, çevrene körleşirsin.